Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
борафканӣ — [بارافکني] кит. вазъи ҳамл, зоидан, омадани вақт ва замони зоидан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бачазоӣ — [بچ ه زايي] исми амал аз бача зоидан; зоиш, таваллуд кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вазъ — [وضع] а 1. гузоштан, ниҳодан; гузориш 2. вазъият, ҳол, ҳолат: вазъи ҳамл ҳолати дуҷонӣ, ҳомилагӣ; зоидан; вазъ кардан (намудан) а) ба вуҷуд овардан; баровардан: қонуни тозае вазъ кардан; б) муқаррар кардан, таъйин кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
доя — [دايه] 1. он ки ҳангоми зоидан ба занон нигоҳубин мекунад, момодоя, қобила 2. зане, ки тифлонро дар оила парасторӣ мекунад. модарро дил месӯзад, дояро доман (зарб.) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
доягӣ — [دايگي] 1. нигоҳубин ва парасторӣ ба занон дар вақти зоидан, момодоягӣ 2. амал ва машғулияти зане, ки тифлонро дар оила парасторӣ мекунад; нигоҳубин кардан ба кӯдак; бачабардорӣ кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зеҳ — I [زه] 1. шероза, зеҳак, ки дар канор ва ё даври ҷома, тӯппӣ ва ғ. дӯхта мешавад; мағзии кӯрпа; канора, ҳошия 2. ресмони камон, чиллаи камон; камон зеҳ кардан а) торро ба камон бастан; б) омода кардани камон ба тирандозӣ II [زه] кит. зоиш,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зодан — [زادن] зоидан; таваллуд кардан, фарзанд ба дунё овардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зоё — [زايا] 1. дорои тавоноӣ ва имконияти зоидан 2. маҷ. афзуншаванда, густаришёбанда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зоёндан — [زاياندن] тарзи бавоситаи зоидан; таваллуд кунонидан, вақти таваллуд ёрӣ додан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зоида — [زائده] 1. сифати феълии замони гузашта аз зоидан; бача таваллудкарда, он зан, ки зоидааст 2. таваллудшуда, мутаваллид; бародарони зоида додарони ҳампадару ҳаммодар; зоида шудан таваллуд ёфтан, ба дунё омадан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
